NIEDORASTANIE

z czasem nie dorasta się

do kwiecistych walizek na kółkach

wypchanych marzeniami o podróży w nieznane

z biletem tylko w jedną stronę

albo nadgryzioną czekoladą w kieszeni

i wewnętrznym przekonaniem

że jakoś to będzie

z czasem nie dorasta się

do wiadomości pośpiesznie wystukiwanych

na miniaturowych klawiaturkach

emotikonów między skrótami

braku możliwości przewiązania

aksamitną wstążeczką

odłożenia do szuflady na później

z  czasem nie dorasta się

do widoku z jedenastego piętra

bardziej przestrzennego zwłaszcza nocą

kiedy bezsenność wlewa się do wnętrza

tętniącym szumem miejskich arterii

a migotanie tabloidalnych reklam

zniewala oczy

z czasem nie dorasta się

do jutra