Nie potrafię wyrazić słowami co czuję,
Więc pozwól, że obraz dla ciebie namaluję.
Ponad obłokami na błękitnym niebie
Wschodzi złote słońce i tylko dla ciebie
Zamienia w brylanty ranne krople rosy,
Promieniami wplata w siwe twoje włosy.
Przez łąkę płynie strumyk , abyś dla ochłody
Mogła z niego zaczerpnąć krystalicznej wody.
Jeszcze zielone drzewo, by cieniem chroniło
Twoją twarz przed słońcem, by jej nie spaliło.
A na drzewie ptaki radośnie śpiewają
O chwilach bez zegarów co wolno mijają.
Obok drzewa stół. Na nim owoce i kwiaty.
Dalej ganek winem porośniętej chaty,
Wstążki do kapelusza, który nosisz w maju,
Abyś miała pięknie i dobrze jak w raju
I by twoje dłonie odpoczęły wreszcie
Niezależnie od tego, gdzie w tej chwili jesteś,
Mamo...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz